Wanbetalingsprocedures
Regionale wanbetalingsprocedures
De te volgen procedures in geval van wanbetaling van de gas- en elektriciteitsfacturen zijn op regionaal niveau wettelijk vastgelegd:
- Alle regio’s leggen de leveranciers op om een aanmaningsbrief te sturen en daarna een ingebrekestelling wanneer de klant zijn factuur niet betaald heeft binnen de termijn.
- De te respecteren termijnen voor deze verzendingen zijn eveneens regionaal vastgelegd.
- De vermeldingen die verplicht in deze correspondentie moeten voorkomen worden door de regionale overheden bepaald. Zowel in de aanmaningsbrief als in de ingebrekestelling vermeldt de leverancier de mogelijkheid van een minnelijke schikking (betalingsplan met de leverancier of via het OCMW …). De procedure van de budgetmeter wordt eveneens expliciet vermeld (in Wallonië en Vlaanderen).
Over het algemeen is in de meeste sectoren een wanbetaling reden tot een snelle stopzetting van de levering van de betrokken producten of diensten.De context waarbinnen de leveranciers van gas en elektriciteit handelen, is een stuk veeleisender wat dat betreft.
Wanbetalingen, een ernstig probleem voor de leveranciers
Behalve de energie omvat de energiefactuur nog meerdere andere posten (de enige component die de leverancier toekomt, vertegenwoordigt tussen 24% en 32% van het totaal bedrag van de elektriciteitsfactuur, naargelang de regio’s).
Voor het grootste stuk van de factuur speelt de energieleverancier de rol van incassobureau voor rekening van de openbare diensten en de netwerkbeheerders. In het geval van wanbetaling blijft de leverancier ondanks alles het merendeel van de bedragen verschuldigd aan deze laatsten. Zie hieronder de regionale uitsplitsing van een elektriciteitsfactuur voor een gemiddelde klant.
De wanbetalingen hebben aanzienlijke financiële consequenties: in 2016 is het bedrag van de definitief oninbare vorderingen voor de 5 grootste leveranciers van FEBEG opgelopen tot 75,7 miljoen euro (geaggregeerd bedrag voor de 3 regio's).
